-
Een nieuw coach-jaar…
koers…
Nu de zomer-vakantie zo’n beetje ten einde loopt ben ik gaandeweg alweer bezig met het ontvouwen van het nieuwe (school)jaar. Tijdens de zomer-vakantie vind ik het altijd heerlijk om tot rust te komen, door lekker actief te wandelen en fietsen dus in de natuur te zijn. Vanuit die rust laat ik me graag inspireren door de omgeving waar ik op dat moment ben. Dit jaar was ik vooral in Spanje en Portugal. Heerlijk om daar zo’n levensritme en en een tempo te voelen waarbij het leven van alledag zich gewoon, zonder planning, in alle rust stap voor stap ontvouwt…
Dit natuurlijke ontvouwen wil ik vooral meenemen in komend (school)jaar. Vanuit mijn eigen ontwikkelingsproces is dit een sterk punt om me bewust van te willen blijven. Ik wil me meer gaan richten op wat ik ZELF nodig heb en me minder te richten op wat ik meen dat anderen misschien nodig of ‘van mij’ nodig hebben…een nieuw paadje voor mij!
Dat betekent dat ik een aantal activiteiten ga minderen. Ik blijf wel de SPIRIT-wandelingen doen, nog 1x per seizoen. RUIMTE die door deze keuzes ‘vrijkomt’ ben ik aan mijzelf aan het besteden. Ik ben meer muziek aan het maken en uitzoeken, ik heb in de vakantie veel getekend en ben het werkboek: ‘Ontdek jezelf’ van Wendy Smit (door tekenen en reflectief schrijven) eens heerlijk aan het doorwerken. Dit is echt zó nieuw voor mij dat ik nu eens echte IK-tijd neem, ruimte voor mijzelf…word ik wel intens blij van!
Ik blijf ook vooral mijn muzikale ziel voeden door als vrijwilliger piano te blijven spelen in het ziekenhuis tijdens bezoekuren op woensdagavond. 1 keer in de maand, speel ik op vrijdagochtend in de hospice in Bakel. Dat heeft me de laatste maanden, naast regelmatig confronterende situaties, toch ook zo ontzettend veel voldoening, is ook iets waar ik erg blij van word…
Voor de IK-ben-IK trainingen is ondertussen alweer een mooi clubje kinderen aangemeld. Na de intake-gesprekken gaan we samen weer ‘op reis’ voor 10 weken, vanaf 28 september tot eind november. Ik krijg altijd een heel dankbaar gevoel dat ouders hun kind aan mij willen toevertrouwen voor een tiental weken. Het samen op pad zijn geeft vaak mooie cadeautjes, zowel voor het kind, de ouder(s) en voor mijzelf. Het meer bewust worden van hoe de eigen puzzel eruit ziet, inzichten over hoe je je gedachtes en handelen kunt ‘sturen’, zijn sleutels voor de komende tijd!
